We weten, geen verduurzaming zonder gedragsverandering.
Zogenaamde ‘klimaatontkenners’ daargelaten wordt het inmiddels alom geaccepteerd dat we actie moeten ondernemen om ons klimaat te redden. Rationeel gezien zouden we massaal en drastisch onze gewoontes moeten aanpassen (bijv. rondom mobiliteit, consumptie en dieet). En toch doen we dat niet. Waarom?
In een eerder artikel beschreef ik waarom deze schijnbare tegenstelling – helaas – heel gangbaar en psychologisch goed te verklaren is. Hieronder belicht ik één voorbeeld van een tactiek die helpt om mensen toch in beweging te krijgen.
Er zijn bibliotheken vol geschreven over hoe mensen te motiveren en aan te zetten tot gedragsverandering. Wat in veel van de bekende technieken terugkeert is het belang van het triggeren van emotie, en hoe het gebruik van beelden en verhalen daarbij helpen.
Wat werkt niet?
Wat niet motiveert is mensen overstelpen met harde feiten en statistieken. Al kloppen de cijfers en snappen we als lezer de urgentie volledig, we klikken makkelijk weer door. Want we hebben dit al zo vaak gelezen. Want wat kunnen wij er zelf nou aan doen? Want… en zo zijn er veel meer mechanismen die ervoor zorgen dat we ondanks een rationeel besef van noodzaak toch niet tot actie overgaan.
Hoe moet het dan wel?
Een methode die wél effectief is: verhalen vertellen! Deze TED talk beschrijft mooi hoe verhalen die bij ons 'emotional investment' genereren, zo krachtig zijn dat we hierdoor soms zelfs dingen doen die we rationeel gezien als onverstandig zouden beschouwen. Inderdaad, mensen onthouden beelden beter dan data.
En iets blijft nog beter hangen als het bij de toehoorders emoties teweeg brengt en we er belang aan gaan hechten, oftewel als het ‘emotional investment’ genereert. Uit onderzoekt blijkt zelfs dat ons brein een verhaal dat emoties oproept precies op dezelfde manier herinnert als gebeurtenissen waar we zelf bij waren. Wanneer we informatie delen is het dus belangrijk deze gevoelige snaar te raken.
De impact van verhalen
De video hieronder (klik op de foto om af te spelen) is een bekend voorbeeld van een verhaal dat zowel beeldend is en sterke emoties oproept.
En de reactie op de video is bewijs van de potentiële impact van een dergelijke manier van communiceren: De video ging viral, een online petitie werd gestart om plastic rietjes in de ban te doen en uiteindelijk ging concern Starbucks overstag, snel gevolgd door andere multinationals.
Kortom, deze video kreeg corporate Amerika in beweging, iets wat dikke rapporten en bevlogen experts niet was gelukt. Het is bekend dat succesverhalen en feelgood berichten meer inspireren dan negatieve communicatie. Dat maakt het succes van deze - deprimerende en visueel onaantrekkelijke - video des te opvallender.
Ons advies
Een goed verhaal vertellen of horen is waardevol op zichzelf, maar wat we eigenlijk willen is overgaan van storytelling naar storydoing, oftewel het in beweging krijgen van stakeholders. We adviseren daarom om het niet te laten bij de traditionele motivatiespeech bij aanvang van een project, maar ga vooral door met het delen van informatie in de vorm van verhalen: deel successen en deel ervaringen van collega’s met collega’s. Liefst met foto’s en maak het persoonlijk. En deel ervaringen zo snel mogelijk, zodat het actueel blijft/voelt.
Hoe heb jij met storytelling en beeldend materiaal medewerkers weten te motiveren? Deel het met ons: Wouter van Twillert
